آرشیو مرداد ماه 1394

شهداي دانشجويي وشيميايي

یکشنبه ۰۹ اردیبهشت ۰۳

ارپجي زن

چند روز بعد از عمليات ، يك نفره رو ديدم كه كاغذ وخودكار گرفته بود دستش ...                                  هرجا مي رفت همراه خودش مي برد.                                                                                      ازيكي پرسيدم : چشه اين بچه ؟                                                                                            گفت:آرپجي زن بوده.                                                                                                           توي عمليات انقدر ارپجي زده كه ديگه نمي شنوه.                                                                       بايد برايش بنوسي تا بفهمه.                                                                                                                                                                                            شادي روح شهدا صلوات

من زودتر از جنگ تمام مي شوم ...

وقتي به  خانه  مي امد ،من ديگر حق نداشتم كار كنم.                                                                                                                                                                                                                بچه راعوض مي كرد  ،شير برايش درست مي كرد.سفره رامي انداختوجمع ميكرد،پابه پاي من مي        نشست ،لباس ها رامي شست ،پهن ميكرد ، خشك ميكرد جمع مي كرد.                                       آنقدمحبت به پا ي زندگي مي ريخت كه هميشه به او مي گفتم : درسته كه كم مي آيي خانه ولي من تا محبت هاي ترا جمع كنم براي يك ماه ديگر وقت دارم

نگاهم مي كرد و مي گفت : تو بيش تر از اين ها به گردن من حق داري .

يك بار هم گفت : من زودتر از جنگ تمام مي شوم و كرنه بعد از جنگ به تو نشان مي دادم تمام اين روزها را چطور جبران مي كردم .                                                

                                                                              شادي روح شهدا صلوات